Present Continuous Tense

Present Continuous or Present Progressive

Present Continuous or Present Progressive Verb Form

1. Present continuous, form

The present continuous of any verb is composed of two parts - the present tense of the verb to be + the present participle of the main verb.

(The form of the present participle is: base+ing, e.g. talking, playing, moving, smiling)

Affirmative
Subject	+ to be	+ base + ing
she	is	talking
Negative
Subject	+ to be + not	+ base + ing
she	is not (isn't)	talking
Interrogative
to be	+ subject	+ base + ing
is	she	talking?

Examples: to go, present continuous

Affirmative	Negative	Interrogative
I am going	I am not going	Am I going?
You are going	You aren't going.	Are you going?
He, she, it is going	He, she, it isn't going	Is he, she, it going?
We are going	We aren't going	Are we going?
You are going	You aren't going	Are you going?
They are going	They aren't going	Are they going?

Note: alternative negative contractions: I'm not going, you're not going, he's not going etc.I'm not going, you're not going, he's not going etc.

2. Present Continuous, function

As with all tenses in English, the speaker's attitude is as important as the time of the action or event. When someone uses the present continuous, they are thinking about something that is unfinished or incomplete.

The present continuous is used:

• to describe an action that is going on at this moment e.g. 

• You are using the Internet. You are studying English grammar.
• to describe an action that is going on during this period of time or a trend, e.g.

• Are you still working for the same company? More and more people are becomingvegetarian.
• to describe an action or event in the future, which has already been planned or prepared (See also 'Ways of expressing the future) e.g. 

• We're going on holiday tomorrow. I'm meeting my boyfriend tonight. Are they visiting you next winter?
• to describe a temporary event or situation, e.g. 

• He usually plays the drums, but he's playing bass guitar tonight. The weather forecast was good, but it's raining at the moment.
• with 'always, forever, constantly', to describe and emphasise a continuing series of repeated actions, e.g. 

• Harry and Sally are always arguing! You're forever complaining about your mother-in-law!

BE CAREFUL! Some verbs are not used in the continuous form - see below.

3. Verbs that are not normally used in the continuous form

The verbs in the list below are normally used in the simple form, because they refer to states, rather than actions or processes:

List of common verbs normally used in simple form:

Senses / Perception

feel*, hear, see*, smell, taste

Opinion

assume, believe, consider, doubt, feel (= think), find (= consider), suppose, think*

Mental states

forget, imagine, know, mean, notice, recognise, remember, understand

Emotions / desires

envy, fear, dislike, hate, hope, like, love, mind, prefer, regret, want, wish

Measurement

contain, cost, hold, measure, weigh

Others

look (=resemble), seem, be (in most cases), have (when it means to possess)*

Notes:

• Perception verbs (see, hear, feel, taste, smell) are often used with can: e.g.

• I can see...
• These verbs may be used in the continuous form but with a different meaning, compare:

• This coat feels nice and warm. (your perception of the coat's qualities)
• John's feeling much better now (his health is improving)
• She has three dogs and a cat. (possession)
• She's having supper. (She's eating)
• I can see Anthony in the garden (perception)
• I'm seeing Anthony later (We are planning to meet)

Examples

• I wish I was in Greece now.
• She wants to see him now.
• I don't understand why he is shouting.
• I feel we are making a mistake.
• This glass holds half a litre.

simple present tense

Verb Tenses: Simple Present

SIMPLE PRESENT

(See also Verbs -'Regular verbs in the simple present')

Simple present, third person singular

Note:

1. he, she, it: in the third person singular the verb always ends in -s:
   he wants, she needs, he gives, she thinks.
2. Negative and question forms use DOES (=the third person of the auxiliary'DO') + the infinitive of the verb.
   He wants. Does he want? He does not want.
3. Verbs ending in -y : the third person changes the -y to -ies:
   fly  flies, cry  cries
   Exception: if there is a vowel before the -y:
   play  plays, pray  prays
4. Add -es to verbs ending in:-ss, -x, -sh, -ch:
   he passes, she catches, he fixes, it pushes

See also Verbs -'Regular verbs in the simple present', and 'Be, do & have'

Examples

1. Third person singular with s or -es

• He goes to school every morning.
• She understands English.
• It mixes the sand and the water.
• He tries very hard.
• She enjoys playing the piano.

2. Simple present, form

Example: to think, present simple

Affirmative	Interrogative	Negative
I think	Do I think ?	I do not think.
You think	Do you think?	You don't think.
he, she, it thinks	Does he, she, it think?	He, she, it doesn't think.
we think	Do we think?	We don't think.
you think	Do you think?	You don't think.

The simple present is used:

1. to express habits, general truths, repeated actions or unchanging situations, emotions and wishes:
   I smoke (habit); I work in London (unchanging situation); London is a large city (general truth)
2. to give instructions or directions:
   You walk for two hundred metres, then you turn left.
3. to express fixed arrangements, present or future:
   Your exam starts at 09.00
4. to express future time, after some conjunctions: after, when, before, as soon as, until:
   He'll give it to you when you come next Saturday.

BE CAREFUL! The simple present is not used to express actions happening now. See Present Continuous.

Examples

1. For habitsHe drinks tea at breakfast.
   She only eats fish.
   They watch television regularly.
2. For repeated actions or eventsWe catch the bus every morning.
   It rains every afternoon in the hot season.
   They drive to Monaco every summer.
3. For general truths
   Water freezes at zero degrees.
   The Earth revolves around the Sun.
   Her mother is Peruvian.
4. For instructions or directionsOpen the packet and pour the contents into hot water.
   You take the No.6 bus to Watney and then the No.10 to Bedford.
5. For fixed arrangementsHis mother arrives tomorrow.
   Our holiday starts on the 26th March
6. With future constructionsShe'll see you before she leaves.
   We'll give it to her when she arrives.

Auxiliary verbs

افعال کمکی (معین)

افعال کمکی یا معین (auxiliary verbs) معمولاً قبل از یک فعل دیگر (فعل اصلی) در جمله قرار می‌گیرند و کارشان کمک به فعل اصلی جمله در تشکیل عبارات فعلی می‌باشد.

افعال کمکی را می‌توان به دو دسته تقسیم نمود:
 

افعال کمکی اصلی	be, have, do
افعال کمکی وجهی	must ought to used to shall should may might can could will would

ویژگیهای افعال کمکی

الف) افعال کمکی اصلی

حالت سوم شخص مفرد (-s form)، گذشته ساده و اسم مفعول (قسمت سوم فعل) آنها نامنظم (بی قاعده) است:
 

PAST PARTICIPLE	PAST TENSE	-S FORM	be: have: do:
been had done	was / were had did	is has does

ب) افعال کمکی وجهی

1- در حالت سوم شخص مفرد (بر خلاف افعال معمولی) -s نمی‌گیرند:

• She can play the piano quite well. (not: She cans ...) 
   

• He must work harder. (not: He musts ...)

2- در جملات پرسشی و منفی، از فعل کمکی دیگری استفاده نمی‌کنند:

• What would you buy if you won the lottery?
  (not: What did you would buy ...)

3- هیچگاه to بعد از آنها قرار نمی‌گیرد (به استثنای ought to و used to):

• You should phone the police immediately. (not: you should to phone ...) 
   

4- هیچگاه -ed یا -ing نمی‌گیرند:

 musting, musted

5- هیچگاه با همدیگر به کار برده نمی‌شوند:

• I might could wash the car.

قابلیت های مختلف افعال کمکی

1- برای منفی کردن یک جمله کافی است پس از فعل کمکی، not اضافه کنید و یا از حالت مخفف آن استفاده کنید:

 She will come → She will not (won't) come.

2- برای پرسشی کردن یک جمله، فعل کمکی را قبل از فاعل جمله قرار دهید:

 She will come → Will she come?

3- گاهی می‌توان فعل اصلی پس از فعل کمکی را حذف کرد به شرط آنکه معنی آن (با توجه به شرایط) واضح باشد:

• 'Will she come tonight?' 'No, she can't.' (='she can't come.') 
   

• 'I've never been to China. Have you?'
   

PRONOUN

ضمایر فاعلی

جمع	مفرد
we	I	اول شخص
you	you	دوم شخص
they	he, she, it	سوم شخص

چند نکته

1- همه ضمایر شخصی (فاعلی، مفعولی و...) به استثناء it در مورد انسان به کار گرفته می‌شوند. (they هم می‌تواند به انسان و هم به اشیاء اشاره کند.) 2- ضمیر I همیشه بصورت بزرگ نوشته می‌شود، حتی اگر در وسط یک جمله بکار گرفته شود: Am I right?

ضمایر مفعولی

فاعل	→	مفعول
I	→	me
you	→	you
he	→	him
she	→	her
it	→	it
we	→	us
they	→	them

اگر چه این ضمایر را ضمایر مفعولی می‌نامیم، اما آنها به جز در جای مفعول در هر جای دیگری هم می‌توانند قرار بگیرند، مثلاً بعد از فعل یا بعد از یک حرف اضافه:

• Our teacher was angry with us. (معلممان از دست ما عصبانی بود.)
   
• Give me a ring tomorrow. (فردا به من زنگ بزن.)
   
• When he comes in, please tell him I phoned. 
  (هر وقت آمد، لطفاً به او بگویید که من زنگ زدم.)
   
• I'm older than you. (من از تو بزرگترم.)
   
• 'I'm hungry.'  'Me too.' («من گرسنه‌ام.»  «من هم همینطور.»)

یک نکته

هنگامیکه از ضمایر شخصی به همراه and استفاده می‌کنیم، مؤدبانه‌تر این است که ضمایر I و we را بعد از اسامی و ضمایر دیگر بکار ببریم: you and I,  my father and I,  them and us همچنین you را باید قبل از اسامی و ضمایر دیگر به کار برد: you and your wife,  you and her

ضمایر ملکی و صفات ملکی

ضمایر ملکی و صفات ملکی نشان می‌دهند که چه چیزی به چه کسی تعلق دارد.

	(I)	(you)	(he)	(she)	(it)	(we)	(they)
صفات ملکی	my	your	his	her	its	our	their
ضمایر ملکی	mine	yours	his	hers	-	ours	theirs

توجه داشته باشید که صفات ملکی همیشه قبل از یک اسم می‌آیند (به همین دلیل صفت نامیده می‌شوند) ولی ضمیر ملکی جانشین صفت ملکی+اسم می‌شود و می‌تواند به تنهایی به عنوان فاعل، مفعول و ... قرار بگیرد (به همین دلیل ضمیر نامیده می‌شود).

چند مثال:

• This is my book. (این کتاب من است.) 
  This book is mine. (این کتاب مال من است.)
• This is her purse. (این کیف اوست.)
  This is hers. (این مال اوست.)
• Are those your pens? No, these are his. (ضمیر ملکی)

ضمایر انعکاسی

کلماتی که به -self و -selves ختم می‌شوند ضمایر انعکاسی نامیده می‌شوند و عبارتنداز:

جمع (-selves) ourselves خودمان yourselves خودتان themselves خودشان

مفرد (-self) myself خودم yourself خودت himself خودش (مذکر) herself خودش (مؤنث) itself خودش (اشیاء)

توجه داشته باشید که در ضمایر انعکاسی عمل به فاعل جمله برمی‌گردد و در واقع مفعول همان فاعل است:

• He cut himself. (خودش را زخمی کرد.)
   
• You should be ashamed of yourself. (باید از خودت خجالت بکشی.)
   
• Help yourselves. (از خودتان پذیرایی کنید. )
   
• We blame ourselves.  (ما خودمان را مقصر می‌دانیم.)
   

استفاده از ضمایر انعکاسی برای تأکید

از ضمایر انعکاسی می‌توان برای تأکید روی یک اسم، ضمیر یا عبارت اسمی استفاده کرد که در این حالت بعد از آنها در جمله قرار می‌گیرند:

• I can do it myself. (من خودم می‌توانم این کار را انجام دهم.)
   
• We can repair the roof ourselves. (ما می‌توانیم خودمان سقف را تعمیر کنیم.)
   
• The film itself wasn't very good but I liked the music.
   (خود فیلم خیلی خوب نبود ولی از موسیقی آن خوشم آمد.)

ضمایر دیگر

1- ضمایر اشاره‌ای، شامل: these، that، this و those.

مثال:

• Is this your T-shirt?

2- ضمایر نسبی، شامل: when ،whom ،whose ،who ،that ،which و where.

مثال:

• The school that I went to is in the centre of the city.

3- ضمایر پرسشی، شامل: when، where، why، what، who و whatever.

مثال:

• What time is it?

4- ضمایر دوطرفه، شامل each other و one another:

مثال:

• They love each other.

5- ضمایر نامعین، شامل none، nobody، nothing، someone، somebody، something،anyone، anybody، anything و no one:

مثال:

• Nobody knew what to do.

Past Perfect Continuous Tense

زمان گذشته کامل استمراری

Past Perfect Continuous Tense

طرز ساختن:

فعل با ing

+ been

+ had

+ فاعل

موارد استعمال:

هر گاه دو کار در زمان گذشته انجام گرفته و یکی از کارها مقدم بر دیگری باشد و در عین حال مدتی نیز ادامه داشته باشد آن را به صورت ماضی بعید استمراری بیان می کند:

He had been living in Tehran for 10 years before he died.